“Evdeyiz...”
I- 35 yaşlarında bir adam telefon ile konuşuyor, “Evdeyiz,” diyor kederli. Telefondaki, sorgu suali uzatınca bankanın önündeki banka oturuyor, çaresiz. “Evdeyiz...” diyor tekrar tekrar. Telefondaki, cümlesini tamamlamasına izin vermiyor olmalı ki arkasını getiremiyor bir türlü. 35 yaşlarındaki adam “Evdeyiz” dedikçe, kulak misafiri/ hırsızı 80 yaşlarındaki kadın yanındaki genç kadına “Evi olanlar evinin kıymetini bilmez de ‘evdeyiz’ diye şikâyet eder. Varmış bir evin otur işte. Hele ev kendininse,