Evladı çalınan annelerin sessiz çığlığı
Bu eylemi sadece Diyarbakır’daki annelerin sırtına yüklemek, vicdana, adalete, insafa sığar mı? Ateş hep düştüğü yeri mi yakmalı? Bu sesi yüksek, umudu canlı tutmak sadece annelere mi düşmeli? Ya özgürlük sevdalıları, sivil toplum örgütleri, film yapımcıları, aktivistler, insan/çocuk hakları savunucuları? Bir kısmı barbarlara göre pozisyon almış olabilirler. Ya diğerleri?