Türkiye’de kazandığı başarıların yanı sıra Lüksemburg, Sofya, Avusturya, Sırbistan gibi birçok ülkeden madalyayla dönen taekwondo sporcusu Meryem İyin, İspanya’dan da ikinci oldu. Avrupa Taekwondo Şampiyonası’nın final maçı öncesi sosyal medyadan yaptığı paylaşımla destek isteyen genç sporcu, binlerce dua ve iyi dilekle karşılanmıştı. 14 yaşındaki Meryem İyin, Kanada doğumlu. Son bir yıldır ailesiyle birlikte İstanbul’da yaşıyor. Kağıthane Anadolu İmam Hatip Lisesi 9. sınıf öğrencisi olan İyin ile taekwondo macerasını konuştuk.
Babam sayesinde, dört yaşımda, jimnastiğe başladım. İzmir’deyken Milli Takım hazırlık takımına seçildim. Babamın arkadaşı, eski milli taekwondocu Memnun Çiçek’in yönlendirmesiyle taekwondoya başladım. Kanada’dayken babam beni antremana götürmek için üşenmeden 80-90 km yol gidiyordu. Çünkü Karşıyaka yıllarında dedem onun sporcu olmasına izin vermemiş. Babam da yemin etmiş, bir gün çocuğum olursa ve yeteneği olursa sonuna kadar destekleyeceğim diye. Çeşitli yerlerde şampiyonluklar yaşadım. Okul seçimlerimde sporun etkisi oldu. Hatta babam evimizi spor salonunun yanında kiraladı.
Üniversitede spor akademisi okumak ve bir de yapabilirsem aşçı olmak istiyorum. Hayalim olimpiyat şampiyonu olmak ve Müslüman bir kızın neler yapabileceğini tüm dünyaya göstermek.
ZAFER RABBİM’DEN
Türkiye’yi temsil etmek inanılmaz bir duygu. O milli formayı giydiğimde ay yıldız ayrı bir güç veriyor sanki. Finalde tek isteğim İstiklal Marşımızı okutmaktı, nasip olmadı. Başka turnuvaya inşallah. Ülkeme, Avrupa ikincisi olarak gümüş madalya ile dönüyorum. Destek veren herkese çok teşekkür ederim. İlk madalyamdan beri heyecanım hiç bitmedi. Kürsüde olmak çok güzel. Çalışmak ve karşılığını almak, sonunda zafer Rabbim’den demek çok keyifli. Maç öncesi aç kalıyoruz, kilo veriyoruz ama her şeye değiyor.
Zor olmayan bir şey yok. Taekwondo takım sporu değil. Minderde tek başınasınız. Hata da sizin, doğrular da... Minderden ve kendinizden kaçacak bir yer yok. Destekler burada önem kazanıyor.
Bu spor bana önce özgüven kattı. İdmanlarda erkek arkadaşlar ile dövüşe dövüşe neler yapabileceğimizi gördük. Gücümüzü, sınırlarımızı gördük. Bu sporu yapıyorsanız sigara gibi kötü alışkanlıkları kullanamazsınız. Bu sporun ayrıca felsefesi bir tarafı da var. Taekwondo, el ve ayak ile yapılan güzel ahlâk davranışı anlamına gelir. Saygı çok önemlidir. Yeme, içme, uyuma, kitap okuma gibi bütün alışkanlıklarımızı planlı şekilde yapıyoruz.
SON SANİYEDE GELDİ SON SANİYEDE YENİLDİ
Bu turnuvaya gelirken Türkiye Taekwondo Federasyonu bir seçme yaptı. Kazanan, İspanya’da Milli Takımı temsil edecekti. Beş maç yaptım ve hepsi nakavtla bitti. Ancak finelde sakatlandım. Son 2 saniye kala 3 sayı gerideydim. Her şey bitti gibi görünüyordu ve tek bir hamle şansım vardı. Rakibin kafasına vurabilmek de 3 puandır. Son saniyede kafasına vurarak maçı altın vuruşa taşıdım. Burada da sakat sakat rakibimi yendim ve Türkiye Şampiyonu olarak İspanya’ya geldim. Finallerde ise geç tepki verdim, farkındayım. Son saniyede kaybettim. Birincilik nasip olmadı maalesef.
Kaybetmenin de ahlâkı var
Maçlara haftanın her günü bazen iki idman yaparak hazırlanıyoruz. Motive olduğumuz şey ise hayallerimiz. En büyük desteği anne ve babamdan görüyorum. Diyette iken onlar da benimle diyet yapıyor. Misafir kabul etmiyor ya da misafirlere de diyet yemeklerinden ikram ediyorlar. Annemi kendime rol model olarak alıyorum. Okumasam da olur dediğin gün ölü gündür der. Okumak bizim için çok önemli. Kazandığımda veya kaybettiğimde evde baskı olmuyor. Babam, kaybetmenin de bir ahlâkı var der hep. Ya kazanırız ya öğreniriz. Korku ve kaygının yerine güven vardır. Bunlar beni motive eden şeyler.
