Gezegen 51'in 16 yaşındaki sakini Lem, ABD'nin 1950'lerdeki masum görünümünü anımsatan rengârenk bir kasabada, beyaz çitlerle çevrili müstakil bir evde yaşamaktadır. Günlerini o bölgedeki “gökevi”ni yönetip, akranı olan komşusu Neera'ya kurlar yaparak geçirmektedir. Bir gün, milyonlarca kilometre uzaklıktan gelen bir “uzaylı”, “Dünya” adlı gezegendeki “ABD” adlı ülkenin astronotu Yüzbaşı Charles Baker uzay gemisini Neera'nın bahçesine, hem de ailenin barbekü partisinin tam ortasına indirir. Büyük bir paniğe kapılarak soluğu yakınlardaki gökevinde alan kahramanımız, tesisin yeniyetme yöneticisi Lem ile tanışır. Baker'ı sakinleştiren Lem, onu aralarına giren herhangi bir yabancıyı yakalayıp yok etme içgüdüsüyle donanmış paranoyak Gezegen 51 ordusundan saklamaya karar verir. Davetsiz konuğun tek isteği ise bir an önce uzay gemisine ulaşıp bu topraklardan sıvışmaktır. Lem, Gezegen 51'in zekâ özürlü bir kaç askeri ve robot Rover'ın da yardımlarıyla tehlike altındaki dostunu gemisine sağ salim bindirip kendi gezegenine yolcu etmeye çalışacaktır.
“Gezegen 51”, herhangi ön bilgiyle donanmaksızın izlediğinizde, animasyon sinemanın son 15 yılına damgasını vuran “Pixar” ya da “Dreamworks” gibi marka olmuş Hollywood şirketlerinden herhangi birinin çektiğini düşünebileceğiniz kadar çıtası yüksek bir çalışma. Hem biçimsel özellikleri, hem de su gibi akıp giden keyifli senaryosu itibarıyla… Buna karşılık, fazlasıyla Amerikan kalitesi sergileyen filmde Amerikalıların rolü neredeyse seslendirme ve dağıtımla sınırlı tutulmuş. “Gezegen 51”in çekirdek animatör kadrosu bütünüyle İspanyol sanatçılardan oluşuyor ve İberik yarımadasında bu denli yüksek estetiğe sahip bir animasyonun hiçbir ön duyuru faslı yapılmaksızın ansızın ortaya çıkması da Avrupa sinemasının Hollywood'a çok ciddi bir meydan okuması sayılmalı bana göre. 2002 yılında İspanya'da kurulan “Ilion Animation Studio”, kuruluşundan itibaren hedeflerini çok yüksek tutmuş bir yapım şirketi. Nitekim, yapımı 3-4 yıla yayılan “Gezegen 51” de bu idealin ilk gösterişli örneği. İspanyollar, muazzam bir ışık, renk ve ses kalitesine sahip olan filmlerinin senaryosunda milliyetçilik yapma hevesini bir kenara bırakarak, öyküyü son derece bilinçli bir tavırla doğrudan doğruya Amerikalılarla ilişkilendirmişler. Çünkü, artık herkes biliyor ki 300 milyon nüfuslu dev bir pazar konumundaki bu ülke, kendi dili, hayat tarzı ve alışkın olduğu esprilerle donanmamış filmlere asla yüz vermiyor; farklı kültürlerin temsilciliğini yapan yapıtlar da kısıtlı bir dağıtım ağıyla en fazla sanat sinemalarında boy gösterebiliyor. Oysa, “Gezegen 51” gibi yüksek bütçeli bir animasyon filmin gerek ticarî başarı elde edip giderlerini karşılamak, gerekse bu yeni kurulmuş stüdyonun nâmını dünya çapında yayabilmek için mutlaka Kuzey Amerika pazarına da seslenen bir yönü olmalı. O yüzden, filmin salt İspanya'daki izleyicilere ve bazı Latin Amerika ülkelerine yönelik hazırlanan belli sayıdaki İspanyolca kopyası haricinde, meraklılarının pek sevdiği “Commandos” (Komandolar) adlı bilgisayar oyununun da tasarımcısı olan İspanyol yönetmen Jorge Blanco, uluslararası dağıtıma sunulan kopyalarda bütünüyle Gary Oldman, Dwayne Johnson, Justin Long, John Cleese, Jessica Biel gibi popüler Amerikalı ve İngiliz sanatçıların seslerinden destek almış. Sinemadaki beğeniler de dahil, popüler kültüre ilişkin her şeyin son 50 yılda bu denli Amerikanlaşıp tek tipleşmesi keyif verici bir durum değil hiç kuşkusuz; ancak neylersiniz ki gerçek böyle… Bırakın karakterlerin her adımda Amerikan esprileri yapıp Amerikan refleksleri sergilemesini, eğer ki bir filmde açılış ve kapanış jenerikleri Hollwood'un endüstri standardı olarak dayattığı sıralamaya göre akmıyorsa bile, izleyici, özellikle de tarihin akışını kendi hayatıyla başlatan genç kuşaklar bunu ânında büyük bir yadırgamayla karşılıyor. O yüzden, “Keşke, büyük ressam Francisco Goya'yı yetiştiren İspanyol zekâsı ve yeteneğinin bir eseri olan 'Gezegen 51' biraz daha yerel renklerle bezenmiş olsaydı” diyesim gelmekte; fakat sinemanın çağımızdaki ticarî başarı yasalarını da iyi bildiğimden dolayı bu naif gözlemimi açıkça dilendiremiyorum. Eğer böylesi bir “tek tipleşme” temayülüne anlayışla bakmayı başarabilirseniz, en az Pixar'ın “Oyuncak Hikâyeleri” ya da Dreamworks'ün “Shrek dörtlüsü” kadar kaliteli bir animasyon serüven sizleri bekliyor. Filmin ülkemizdeki gösteriminde piyasaya sürülen kopyaların önemli bir bölümünün Türkçe seslendirildiğini, yalnızca birkaç sinemada özgün seslendirmeyle gösterim yapıldığını da not olarak ekleyelim.
GEZEGEN 51 Planet 51
Yapım Yılı ve Ülkesi: 2010, İspanya-ABD-İngiltere ortak yapımı
Türü ve Süresi: Animasyon serüven / 91 dakika
Gösterim Formatı: (Oynatıldığı salonların teknik donanımına göre) 35 mm standart pelikül film ya da gözlükle izlenen üç boyutlu dijital film
Perde Formatı: 2.35:1
Yönetmen: Jorge Blanco
Yönetmen Yardımcıları: Javier Abad, Marcos Martínez
Senarist: Joe Stillman
Yapım Tasarımcısı: Julian Muñoz Romero
Sanat Yönetmeni: Fernando Juárez
Kurgucu: Alex Rodríguez
Özgün Müzik Bestecisi: James Seymour Brett
Özgün Kaydın Seslendirme Sanatçıları: Justin Long (Lem), Jessica Biel (Neera), Dwayne Johnson (Yüzbaşı Charles T. Baker), Gary Oldman (General Grawl), Sean William Scott (Skiff), John Cleese (Prof. Kipple), Freddie Benedict (Eckle), Alan Marriott (Glar), Mathew Horne (Asker Vesklin), James Corden (Asker Vernkot)
İthalatçı Şirket: Fida Film
Dağıtıcı Şirket: Tiglon Film
İçerik Uyarıları: Her yaş grubundan izleyici için uygundur. Ancak, hafif düzeyde bilim-kurgusal aksiyon içerdiğinden, ilköğretim çağındaki çocukların ebeveynleriyle birlikte izlemesinde yarar vardır.
Resmî İnternet Sitesi ve Fragmanı: www.sonypictures.com/sonywonder/planet51/
Yeni Şafak-Cumartesi Eki Puanı: * * *
(Istoria 52) Yön: Alexis Alexiou Türü: Psikolojik drama Oyn: Yorgos Kakanakis, Serafita Grigoriadou, Dafni Labroyanni , Argiris Thanasoulas
Konusu: Iason ve Penelope, bir arkadaş yemeğinde tanışıp birbirlerine âşık olurlar. İki genç, bir süre sonra da birlikte yaşamaya başlayacaklardır. Fakat, zamanla Iason'un davranışları tuhaflaşmaya başlar. Şizofrenik tavırlar sergileyen kahramanımız, Penelope'un kendisini aldattığını sanmaktadır. İçerik Uyarıları: Cinsellik-çıplaklık ve kanlı şiddet içeren sahneleri nedeniyle, 18 yaşından küçükler için uygun bir yapım değildir.
Yeni Şafak-Cumartesi Eki Puanı: * * 1/2
(Ondine) Yön: Neil Jordan Türü: Duygusal drama Oyn: Colin Farrell, Alicja Bachleda, Tony Curran
Konusu: Syracuse, İrlandalı dul bir balıkçıdır. Denize açıldığı bir gün ağlarına takılan gizemli bir kadınla birlikte hayatı değişir. Küçük kızı Annie denizden gelen bu güzel kadının bir deniz kızı olduğuna inanmaktadır. Syracuse ise kızının iddialarına uzunca bir süre inanmamakla birlikte, Ondine'a da delicesine âşık olmuştur. İçerik Uyarıları: Bir kaç sahnesinde yüzeysel şiddet ve argo içerdiğinden, 13 yaşından küçükler için uygun bir yapım değildir.
Yeni Şafak-Cumartesi Eki Puanı: * * 1/2
Yön: Nur
Dolay Türü: Etnik komedi Oyn: Melissa Papel, İrfan Delibaş, Nurhayat Boz Konusu: Melek, stajını tamamlayarak yeni hâkim olmuş İzmirli bir kızdır. Göreve ilk adımını atan kahramanımızın başında küçük bir sorun bulunmaktadır ki bu da sırılsıklam âşık olduğu Laz genci Yunus'tur. Melek'in ailesi kızlarını Yunus'tan kurtarmaya çalışırken kendilerini Karadeniz'de bulurlar. Melek ilk görevi olarak Of'a atanmıştır. Böylelikle aile bir adet Laz'dan kaçarken “Laz yağmuru”na tutulur. İçerik Uyarıları: Her yaş grubundan izleyici için uygundur.
Yeni Şafak-Cumartesi Eki Puanı: * * 1/2
