Merhamet, vefa, masumiyet, kanaat gibi çağın çengeline takılıp unutulan kelimelerden biri de hoşgörü. Bu eksikliğe, İstanbul İslam Dünyası Gençlik Başkenti etkinliklerinde düzenlenen “Hoşgörü” temalı Uluslararası Gençlik Fotoğraf Yarışması'yla dikkat çekilmiş oldu. Çok çeşitli ülkelerden katılımcıların karelerinin yer aldığı yarışmada Bangladeş'li Tanveer Hassan Rohan'ın eseri birinci seçildi. Dereceye giren fotoğraflar Taksim Cumhuriyet Sanat Galerisi'nde sergilendi. Açılışa Türkiye'nin yanı sıra Arnavutluk, Pakistan, Fas, İran, Fransa, Endonezya, Afganistan konsolosluk temsilcileri katıldı.
İşadamı olan Tanveer Hassan Rohan, fotoğraf tutkusunun küçük yaşlarda başladığını söylüyor. Çocukluğunda göğe bakıp bulutlardan ejderha, fil ve insan yüzleri hayal ettiğini belirten Rohan, “Fotoğraf, hayal gücünün aynasıdır. Biz zamanı asla durduramasak da fotoğraflar anı ölümsüzleştirebilirler. Farklı fotoğrafları insanlarla paylaştığımız zaman aslında farklı kişileri ve onların kültürel değerlerini paylaşmış oluruz” diyor. Yarışmada birinciliği getiren fotoğrafın hikayesini ise “Bazen doğal mekanlar bulup fotoğraflamak için şehrin dışına çıkarım. O günlerden birinde din okulu öğrencilerini gördüm, kumun üzerinde futbol oynuyorlardı. Hemen arabayı durdurdum, onların haberi olmadan birkaç kare çektim. Sonda kimin kazanıp, kimin kaybedeceği onlar için önemli değildi. Önemli olan akşam güneşinin yumuşak ışınlarını değerlendirmekti. Onların masum eğlencesini izlerken karşı konulamaz bir özgürlük ve huzur hissettim” sözleriyle anlatan Bangladeş'li fotoğrafçının çeşitli yarışmalardan 63 derecesi bulunuyor.
Binden fazla fotoğraf arasından yapılan seçimde ikincilik ödülünü ise 6 yıldır Trabzon'da öğretmenlik yapan İbrahim Aysündü'nün oldu. “Doğayı ve insanları seviyorum. Mimarın yaptığı binanın verdiği duygu, bir çocuğun bakışının yerini tutamaz. Çevremin desteğiyle kendimi geliştirdim. Daha güzelini yapmaya çalışıyorum.” ifadelerini kullanan Aysündü, ikinci olan fotoğrafın hikayesini şu sözlerle anlattı: “Özel eğitime gereksinim duyan öğrencilerimle diğer sınıflardaki arkadaşları ilgileniyor. Her sabah onları servisten indirip sınıfa kadar eşlik ediyorlar. Bunu kendiliğinden, görev bilinciyle yapıyorlar. Okulun özel eğitim alan öğrencileri daha doğallar. Ben sadece ufak bir dokunuş yaptım. Bazen öyle bir an geliyor ki, onlar normal biz mi anormaliz diye kendime soruyorum. Benden çok onlar sevindi. Onlara söz vermiştim, yarın kutlama yapıp pizza yiyeceğiz.” Üç yıldır fotoğrafla uğraşan Aysündü, içinde uluslararası yarışmaların da olduğu pek çok organizasyonda derece sahibi.
