|

Hayallerin peşinde Afrika'dan Türkiye'ye

Afrika’nın çeşitli ülkelerinden gelen oyuncular, futbolun Unkapanı haline gelen Feriköy Stadı’nda form tutmaya devam ediyor. 50’ye yakın oyuncunun başında ise eski Fenerbahçeli Stephan Appiah’ın kuzeni Julius Kugor var. Kugor, “Oyuncular Afrika’da profesyonel olarak oynarken buraya gelip amatör oluyorlar. Onları bedava oynatmak isteyen var. Hepsinin hedefi profesyonel olmak” diyor.

Yeni Şafak ve
04:00 - 14/01/2018 Pazar
Güncelleme: 07:44 - 13/01/2018 Cumartesi
Yeni Şafak
Afrika’nın çeşitli ülkelerinden gelen oyuncular, futbolun Unkapanı haline gelen Feriköy Stadı’nda form tutmaya devam ediyor.
Afrika’nın çeşitli ülkelerinden gelen oyuncular, futbolun Unkapanı haline gelen Feriköy Stadı’nda form tutmaya devam ediyor.

Meşhur olmak ve çok para kazanmak için Anadolu’dan İstanbul’a gelenlerin hikayesini filmlerde izledik. Bir hayalin peşinden yola çıkanlar soluğu Unkapanı Plakçılar Çarşısı’nda alırdı. Bu senaryoda isimler ve mekanlar değişse de umut her zaman yerini koruyor. Nijerya, Gana, Fildişi, Gabon, Senegal, Mali, Kamerun, Fas, Liberya’dan gelen Afrikalı futbolcular, futbolun Unkapanı olan Feriköy Stadı’nda haftanın 3 günü antreman yapıyorlar. Kimi genç yaşta büyük takımlarda büyük paralara oynamak için geliyor, kimiyse menajer olarak kendini tanıtan sahtekarlara kanıyor. Yaşları 16 ile 35 arasında değişen 50’ye yakın oyuncuyu, Fenerbahçe’nin eski oyuncusu Stephan Appiah’ın kuzeni olan Julius Kugor çalıştırıyor. Kugor, “Afrika’da profesyonel olarak oynarken buraya gelip Bölgesel Amatör Lig (BAL)’de oynuyorlar. Oyunculara bir defa 8-10 bin lira verip sonra bedava oynatmak istiyorlar. Hepsinin hedefi profesyonel olmak” diyor.

EN BÜYÜK SORUN OTURMA İZNİ

13 senedir burada olan Kugor da eski futbolcu. Asya, Avrupa, Afrika’da 21 ülke gezdiğini ve Türkiye her açıdan birinci sırada olduğunu belirten Kugor, oyuncuların sıkıntılarını şöyle anlatıyor: “Osmanlıspor’dan Umar Aminu, Fenerbahçe’nin kalecisi Kameni antremanlara misafir olup oyunculara eğitim verdiler. Ayrıca maddi yardım da yapıyorlar. Sahanın 2 saatlik ücreti olan 350 lirayı bazen ünlü futbolcular karşılarken genelde aralarında 10’ar lira topluyorlar. Afrika’yı seviyoruz ama orada yaşamak çok zor. Ailesini özleyen biri geri dönemiyor, ekmek parası için buradayız. Onlara da para gönderiyoruz. Türkiye’de çok Afrikalı var. En büyük problem oturma izni ve bebeklerin hastane masrafları. Sorunları çözmek için iyi bir organizasyon gerekiyor.”


İYİ FUTBOLCU İÇİN SABIR GEREKİYOR

Birçok yetenek avcısının izlemeye geldiği antremanlar ateşli tartışmalara ve kıran kırana bir mücadeleye sahne oluyor. Türk yöneticilerin sistem sorunu olduğuna değinen Julius Kugor, “Takımlara denenmek için birçok oyuncu gidiyor. Ancak tanınmış birilerini arıyorlar. Burada bizle antreman yapan futbolcuda isim olmaz. İspanya’da, Fransa’da, Belçika’da, Hollanda’da böyle yerlerden oyuncu seçip 2 yıl alt yaş takımlarında oynatıyorlar. Hatta birçok büyük kulüp Afrika’da şube açtı. Burada ise oyuncuya emek vermeden iyi performans bekliyorlar. Örneğin Appiah ilk olarak Türkiye’de Galatasaray’da denendi ama sonra İtalya’da Juventus takımında ünlü oldu ve Fenerbahçe büyük paralar verip transfer etti. Fransa Milli Takımı’nda 2 tane beyaz var, hepsi siyah. İşte bu yöntemle futbolcu yetiştirdiler. 100 bin Euro masraf yapıp 2 milyona satabiliyorlar. Emre Mor gibi yetenekler Türkiye’de de var ancak sabır yok” ifadelerini kullanıyor.



Hem futbolcu hem kargocuyum

* Altı yıl önce spor vizesiyle Türkiye’ye gelen Nijeryalı Elo Umeakcunne Elazığspor, Göztepe, Manisa, Erdek, İzmirspor’da deneme antremanlarına çıkmış. Milli Takım formasını giymesine rağmen bir türlü hocaların gözüne girememiş. Ülkesinde birinci ligde oynarken bir menajer vasıtasıyla hayallerinin peşinde yola çıkan oyuncu, hâlâ oturma izni alamamış. Form tutmak için antremanları aksatmadığını söyleyen 23 yaşındaki Umeakcunne, “Futbolculuğun yanında kargo dağıtımcılığı yapıyorum. Eşim Erzincanlı, birçok Türk arkadaşım var. Haftanın üç sabahı buraya geliyoruz. Bu boşuna değil. Futbol benim hayatım ve sahada çok mutluyum” diyor.


Profesyonel geldi, amatör oldu

* Chelsea'de şampiyonluk yaşayan Kenneth Omeruo, Lawal ve Ezekiel ile dost olan Oluwafemi Adeeko, onlar gibi profesyonel olacağı günlerin hayalini kuruyor. Sakarya ve Şanlıurfa formalarını giyen Adeeko, şimdilerde Tekirdağ’da top koşturuyor. Bir menajerin kandırmasıyla Türkiye'ye gelen oyuncu, yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Denizlispor’a transfer olduğumu, beni beklediklerini söyledi. Geldik ama böyle bir şey yoktu. O günden sonra birçok sorunla karşılaştım. Oturma izni almama rağmen rahat değilim. Profesyonel olarak gelmiştim, şimdi amatörde oynuyorum.”


Türkiye gibi ülke yok

*

Malta Süper Ligi’nde oynayan Anıgbogu Emeka, aralıklı olarak 5 senedir Türkiye’de. Dinamo Minsk, Kastamonuspor, Sinopspor formalarını giyen Emeka, birkaç gün sonra Çek Cumhuriyeti Süper Ligi’ne transfer oluyor. 26 yaşındaki oyuncu Fildişi Sahilleri’nin en üst liginde oynarken savaş nedeniyle ülkesini terk etmek zorunda kalmış. Afrika’daki 11 kişilik aileme para göndermek zorunda. “Futbolu hem iş hem de hayatım olarak görüyorum” diyor. Emeka, akıcı Türkçesiyle şunları söylüyor: “Türkiye gibi ülke yok. Almanya, Hollanda, İtalya’yı gittim gördüm ama ben oralarda duramam. Benim Avrupa kimliğim var, istersem orada da kalabiliyorum ama Türkiye’den başka yerde rahat edemedim, çünkü oralarda insanlık yok. Türkiye’de büyükler abimiz, küçükler kardeşimiz gibi davranıyor.”

#İstanbul
#Futbolcu
#Afrikalılar
6 yıl önce