Lise yıllarında bir arkadaşıyla tiyatro seçmelerine giren ve kendisinden sahnede ölü taklidi yapması istendikten sonra sahne tozuna bulaşan Murat Seymen, Sındırgı'da hem çocuklara hem de yetişkinlere tiyatro oyunları hazırlıyor. Metin yazıyor, Karagöz oynatıyor, dekor kuruyor. O Sındırgı'nın fahri tiyatrocusu. Sındırgı'da en son 1963 yılında Yıldız Kenter bir oyun sahnelemiş. O tarihten bu yana bir tane tiyatrocu ayak basmamış. Ta ki Seymen çıkıp gelinceye kadar. Çevre ilçelerden ve kasabalardan bile Seymen'i Kavuklu olarak tanıyorlar. Belediye'de sekizden beşe kadar kültür ve sosyal işlerde memur olarak çalışan Seymen, akşamları da Karagöz oynatıyor.
Tiyatroya çocuk oyunlarıyla başlayan Seymen, birkaç yıl animasyon yaptıktan sonra Karagöz'e yönelmiş. Bursa'da Ramazan ayı boyunca Karagöz oynatan Seymen, Sındırgı'ya üniversiteyi kazanınca gelmiş. Şu an okuduğu bölüm tiyatroyla alakalı değil ama onun aklı da kalbi de tiyatroda. Aynı Bursa'da olduğu gibi Sındırgı'da da Ramazan programı yapmak için belediye başkanına teklif götüren Seymen hoşgörü ile karşılaşmış. İnternetten araştıra araştıra kendi dekorunu kurmuş. Bursa'dan da tasvir malzemeleri satın almış. Anlayacağınız tiyatroyu sıfırdan kurmuş.
Seymen Karagöz'ü aslının dışında modernleştirerek oynatıyor. Özellikle çocuklar için sahneleyeceği zaman daha fazla sadeleştirme yapıyor. Ancak formunu asla bozmuyor. Oyun başlamadan önce çocuklar tiyatro ekibi tarafından boyanıyor. Hepsi farklı bir hayvan karakterine dönüşüyor yüz boyalarıyla. Sonra gösteri başlıyor. Çocuklar istedikleri anda oyuna dahil olabiliyorlar. Karagöz ve Hacivat'la sohbet edebiliyorlar. Gösterinin seyri çocukların isteklerine göre değişiyor. Ebeveynler daha önce gittikleri hiçbir yerde bu tarz animasyona rastlamadıklarını söylüyorlar. Seymen, “Animasyon, tiyatro ve Karagöz'ü bir araya getirdiğiniz zaman izleyiciyi çekiyorsunuz” diyor.
Büyük şehirlerde bu tarz etkinliklerin büyük bir ticarete dönüştüğünü söyleyen Seymen, “Mesela Bursa'da her Karagöz oyununu toplam 13 dakika yaptık. 90 gün boyunca her akşam 13 dakika oynadım. Herkes izledi. Ama Sındırgı gibi küçük yerlerde her akşam aynı seyirciye aynı oyunu izletme şansınız yok. Onu oyunun içine almanız gerekiyor. Sizle birebir temasa geçmediği sürece başarılı olamazsınız” diyor. Seymen'in Drama Oyuncuları adını verdiği grupta şimdilik 3 kişi var. Bu sayı o sene içinde yapacakları oyunlara göre değişiyor. Ramazan ayında sekiz kişi oluyorlar.
Sındırgı halkı Seymen'in oyunlarını ve gösterilerini merakla bekliyor. Seymen, bu insanların tiyatroya aç olduklarını söylüyor ve son dönemlerde her yerde yapılan Karagöz gösterilerine ciddi bir eleştiri getiriyor: “Oynattıkları kuklalar plastik. Karagöz Hacivat'ın normal sesleri yok. Kavga etmesi lazım. Oyun bölünüyor. Bölemezsiniz. O formu korumak lazım. Karagöz'ün başında bir gazel okunması lazım.” Seymen, çocuklara hayat bilgisi tarzında kısa ve öz dersler vermeyi ihmal etmiyor. Çocuklar her oyundan sonra Seymen'in yanına gelip “Bundan sonra babama emniyet kemerini taktıracağım. Dişlerimi fırçalayacağım. Yabancılarla konuşmayacağım” diyor.
