Canın cilvesi, gövdesine kazandıracağını ufkuna çizilmiş idrak ile hâl etmesidir. Beslenmenin cana varması, canın kıymetini yaşayarak borçlanmaya vardırır. Hayy’dan gelen Hû’ya gider iken âfâka nazı değen âdemoğlu, yıldızlara dokunur gibi elini uzatır. Portakal gibi mavi bir dünyada, ciğerini söktüğü varlığı duvarına nakış ettiği ile daha sıcak yerlerde yaşayan uzak akrabaları gönenir. Başkasını görmek kendine bakma biçimi, kendini görmek başkasından bakma biçimi midir? Mağaraya kazılır! Ölen hayvan imiş; sanat, ilkin, hayvanı öldürme biçimi midir? Mağarada çizilir! Sanat ve elbette edebiyat, tükenmeyen avcılık biçimi midir? Mağara/da tün eserleri!
İzzet Yasar’ın Bütün Şiirleri kapsamında Kuş Bakışı adlı kitap, ölümünden üç yıl sonra yayınlandı. Takriz olmasa da takdim olsun olmayan Kuş Bakışı; kitapları, yayınladığı ve evrak-ı metrûkesinden alınmış şiirlerini kapsamakta. Şairin yaşarken kotardığı ‘tün Eserleri’ne iktibas dahi edilmeyen toplamın, yapıtı risâle vasfında sunan dikkatine, edisyon kritik [édition critique] rikkat abesle iştigal olacağından, şairin matbû eserinin hâlihazırda bulunabilir olmasından memnuniyetle konuyu kapatmış olalım: iki kapak arasına…
İnanmayan bir vejetaryen olan şairin tün eserlerine ilk paragraf ayrıksı gelebilir. Haddizâtında itirazın, yazdıklarından kalanlar ile yapıtı arasında salındığına kanaat getirilmesi temenni edilir. Zira derkenar koşulmaktan murat, metne yapıt kaygısı ile odaklanmanın lezzetini taşır. Evvela şairin ‘tün Eserleri, yayınlandığı dönemin ürünlerini kapsadığından, Kuş Bakışı’nda yazınına köprü kuran kan kristal kara mizah öyküleri, merceğin imgeyi kırdığı yazıları ve mürekkebin suyunu sıktığı senaryoları da (Şairin hayatına çevirileri dahil!) girizgâh olsun okuma lambasına gölge vermeliydi. Bundandır, huzme cesaretinde, şairin şiirine hâşiye niyetinde devamının mürekkebi.
“ÖLÜM ONUN TEK SUÇUDUR ŞİMDİ”
Mustafa Irgat’tan talim eden İzzet Yasar’ın şiirinde sinema, Ece Ayhan ile kurulan bağın değil İkinci Yeni ile paydaşlığın kopuşudur. Mürekkebine su katmamış, bilakis, kalemini sivrilterek yazmanın ekonomisine sekans sağlamıştır. Kara mizah, şiirlerinde dikey okuma iken, öykülerinde yatay okumadır. Ece Ayhan üzere poetik olanın tahakkümü her okur defterinde yazılıdır. Şairin yazgısı, yazısının hacıyografisidir. Fransız Devriminin Marquis de Sade kavkısı ile dil devriminin dizenin yapısını kıran şairleri, çoğul okumanın kefesine denk tutulmalı mıdır?
Ece Ayhan dili, İzzet Yasar söylemini kırmıştır. Zira Ece Ayhan kamunun fedai tavrını, İzzet Yasar topluma feda edilişin komikliğini mürekkep etmiştir. Ece Ayhan’da yapıbozum iktidar odaklarına ait iken İzzet Yasar şiirinde anlama ait iktidara karşı olmuştur. Ece Ayhan şiirinde dizenin kullanımı metronomudur: Yapının çatıldığı değil nasıl söküldüğü bir şiir. Dil devrimini de kapsayan iktidar odaklarına ait yazımın da kırılmasıdır. (Bir başka sıkı şair, İsmet Özel, şiirinin aynı odak kayması ile yazın dilinin yapısını kırmıştır: düşüne değin…) İzzet Yasar şiirinde ise başkalaşan, anlamın kara mizah simyasıdır: anlam bir başkasıdır...
Ey Okur, “ölüm onun tek suçudur şimdi / sevgi aranızda yarısı söylenmiş bir söz / sen tamamlayacaksın unutma” [Kanama, s. 22]
