Denizli'nin Merkezefendi ilçesinde yaşayan ve ailesiyle birlikte pazarda süt ürünleri satarak, geçimini sağlayan Ahmet Avcı, 2015 yılında, yemek yerken, ağzındaki lokmaları düşürmeye başladı.
Pazarcılık yaparak, ailesini geçindiren Hüseyin Avcı, kardeşini tedavi için birçok hastaneye götürdüğünü; ancak çözüm bulunamadığını söyledi.
Hastane hastane gezdi
İlk başta bunu önemsemeyen Avcı'nın hastalığı, gün geçtikçe ilerledi. Yemek yerken, ağzına aldığı lokmaları yutamayan Avcı, dilini ve dudağını da ısırmaya başladı. Rahatsızlığı nedeniyle sosyal hayattan kopan ve eve kapanan Avcı, aile bireylerince Denizli'deki Pamukkale Üniversitesi, Manisa'daki Celal Bayar Üniversitesi, İzmir'deki Dokuz Eylül Üniversitesi ve Ege Üniversitesi Hastanesi ile Ankara'daki Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne götürüldü. Sara hastalığı tedavisinden kaslara botoks uygulanmasına kadar yapılan farklı tedaviler sonuç vermedi.
- Dilini ısırmamak için elini sürekli ağzının içinde tutan, güçlükle konuşabilen ve aile bireyleri tarafından mamalarla beslenen Ahmet Avcı'nın yemek yeme ihtiyacı ise bu süreçte çileye döndü. Eli sürekli ağzında durduğu için konuşmakta güçlük çeken Avcı, "Tedavi olmak istiyorum. Tedavim için her şeyi yaparım. Yeter ki şu elim, ağzımdan çıksın. İyileşmek istiyorum. Başka bir şey istemem" dedi.
Yeter ki şifa bulsun
Gittikleri doktorların, kardeşine teşhis konamadığını kaydeden Hüseyin Avcı ise "Kardeşim, yapılan testlerde gayet sağlıklı görünüyor. Doktorlar, hiçbir teşhis konamıyor. Kardeşim sürekli dilini ve dudaklarını ısırıyor; yutkunamıyor ve yemek yiyemiyor. Biz onu mamalarla besliyoruz. Sadece kardeşimi iyileştirecek bir doktor çıksın karşımıza. Ben pazarcılık yapıyorum. Kazandığım parayı kardeşim için harcıyorum. Biz yardım istiyoruz. Ben parayı vermeye razıyım yeter ki bir şifa bulunsun" diye konuştu.
