Albüm, sanatçının çizgisinin değişip yükselen değerlerden nasibini aldığını gösteriyor.
Şüphesiz müziğin en büyük isimlerinden biri Lionel Richie. 1949 doğumlu sanatçı 60'ların sonundan beri müzik dünyasında. Grubu Commodores'la birlikte özellikle 70'lerin sonlarına doğru başarılı çalışmalara imza attı. 1978 tarihli bestesi "Still" sanatçının kariyerinde önemli bir çalışma. 1980'de bestelediği "Lady" ve 1981 tarihli bestesi "Endless Love" büyük yankı uyandırdı ve bu başarının ardından Richie, grubundan ayrılarak solo çalışmalara başladı. Kendi adını verdiği ilk solo albümünden "You Are" sanatçının müzik anlayışını (buna formül ya da sihir de diyebiliriz) ve tarzını ortaya koyan bir eser.
Sanatçı asıl patlamasını ikinci solo albümü "Can't Slow Down" ile yaptı. Bu albümden "All Night Long"u Los Angeles olimpiyatları açılışında seslendirdi. Lionel Richie'yi Lionel Richie yapan, sanatçının adını büyük kitlelere ulaştıran şarkı da bu albümde yer alıyordu: "Hello". 1986'da "Dancing on the Ceiling" albümü çıktıktan sonra müzik otoriteleri Richie'nin ittifakla "80'lerin en büyük bestecisi" olduğunu ifade ettiler. (Bu ifade 90'ların başında aynı otoritelerce "Lionel Richie ve George Michael" olarak yumuşatıldı.)
Bundan sonra zirvelerden uçurumlara yuvarlanış başlıyor. Önce sesini kaybediyor ve 4 sene sahnelerden uzak kalıyor. Bir dizi ameliyattan sonra sesine kavuşan sanatçı 6 yıllık bir aradan sonra girdi stüdyoya ve 'best of' niteliği taşıyan "Back To Front" albümüyle 1992'de çıktı hayranlarının karşısına. Bu albümden sonra sanatçının sükutu devam etti. Hayranları bir 4 yıl daha bekledi. 1996'da yeni albüm nihayet çıktı. "Louder Than Words" adını taşıyan bu güçlü albümde Lionel Richie'nin rengini, kokusunu, tarzını birkaç şarkıda bulabiliyoruz. Sanatçı körelen yeteneklerini diriltebilmek ve düşen verimliligini arttırabilmek için müziğin değişik türlerinde dolaşır ve 90'ların müzikal anlayışından da etkilenir. Nasıl müzik yaparsa yapsın Lionel Richie "kalite"nin adıdır ve bu albümde kaliteli bir albümdür. 1997'de toplama bir albüm çıkarır.Tıpkı 'best of' gibi Batı'da yaygın bir tür olan 'Love Songs...' bu albüm, sanatçıyı tanımayanlar için tanıtıcı ve güzeldir. Ama tanıyanlar için değildir: Çünkü şarkılar albüme istif bile edilmemiş adeta boca edilmiş durumdadır. Oysa böyle bir albümde şarkıların seçimi ve dizimi özenli olmalı idi. Albümün bir diğer kusuru da yeni bir şarkının olmaması. Sanatçı'nın 92 ve 96 albümleri uzun bekleyişlerden sonra gelmişti. Bu bağlamda 1998 albümü "Time" tam bir sürpriz oldu. Hem erken gelişi, hem kalitesi, hem de "Lady"nin 18 yıl sonra gerçek sahibi tarafından yorumlanması açısından... 1997'de 10 yıl aradan sonra dünya turnesinde ve bunun yanı sıra çeşitli etkinliklerin içinde görüyoruz sanatçıyı... 1999'da Pavarotti'nin Guatemala ve Kosovalı cocuklar için verdiği konsere de katılan Lionel Richie'nin kariyeri özetle böyle.
Sanatçı'nın son albümü "Renaissance" geçen yılın sonunda piyasaya çıktı. Sanatçı, 'Rönesans'ı hangi anlamda kullanıyor bilemiyoruz ama "geriye dönüş" anlamında kullanmadıgı muhakkak. Sanatçı çizgisini büyük oranda değiştirmiş, günümüzün yükselen değerlerinden ve hakim müzik anlayışından nasibini fazlasıyla almış görünüyor. Melodi azalmış, ritim artmış, dans gelmiş ve kalite bir önceki albüme göre biraz düşmüş. Yine de iyi bir albüm ve hayranlarını memnun edecek sarkılar da var. Sanatçı bu albümünde çeşitli müzisyenlerle çalışmış. Bunlar içinde en dikkat çekeni Cher'e yaptıkları şarkılarla ünlenen Paul Barry-Mark Taylor ikilisi... Hayranları albümü hemen edindiler; tanımak isteyenler için öncelikle önceki albümlerini öneriyoruz.
