Dergide ayrıca, Alice Munro, Arnaldur Indridason, Enrique Vila-Matas, John Irving, Laura Kasischke, Lidia Jorge, Mo Yan, Richard Powers ve Zadie Smith'e yer verildi.
Dergide, Pamuk'un İstanbul aşkına çok önem veriliyor. İstanbul'u eskisi gibi bulmadığını, her şeyin değiştiğini belirten Pamuk'un, şehrdeki hüzün konseptine olan ilgisinden ve zamanında bu melankolik konsepti, dört önemli yazarın ele aldığından bahsediliyor: Yahya Kemal, Reşat Ekrem Koçu, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Abdülhak Şinasi Hisar. Orhan Pamuk, günümüz gençliğinin bu hüzünden artık haberdar olmadığını, İstanbul'u hep renkli ve hareketli tanıdığını söylüyor.
Orhan Pamuk: "Sanki Türkler benim kitaplarımı okuyamıyormuş gibi 'snob'lar diyorlar hep. Benim Adım Kırmızı ve Kar'ın teması ve yazım şekli gereği açık olmadığını kabul etmekle birlikte beni okuyabilmek için çok derin bilgiye sahip olmanız gerekmiyor. Kar romanı, Türkiye'de çelişkiyle hatta biraz da tepkiyle karşılandı; militarist Kemalistler ve İslamcılar romandan memnun olmadılar, toplumdaki kadınlar ise siyasi bir polemiğe girmekten çekindi. Aksine, uluslar arası platformda yapılan yorumlar, mükemmeldi. Ayrıca kitabı Eylül 2001'den hemen önce bitirmiştim. Realist değil; global ve hayal kurmayı seven bir yazarım" şeklindeki sözlerine de yer verildi..
