Her zaman ve her yerde kesintisiz bir eylemimiz var bizim.
Bize her zaman ve her yerde sonsuz nimetlerini sunan Rabbimiz'e kulluğumuz var.
Ona munis bir boyun eğiş, içtenlikli bir kalbî sevgi, rızasını murat eden bir arayış var.
Sadece O’na kulluk ediş, sadece O’nun huzurunda kıyam, sadece O’nun hürmetine rükû, O’nun büyüklüğünde yerlere kapanış var.
O’na yönelerek, ibadet ederek yücelişimiz ve özgürlük alanına sığınışımız var.
O’na taparak, başkalarına kul olmaktan kurtuluş var.
***
Rabbimizin muhatabı tüm varlık.
İnsanlar ve cinler, sadece ona ibadet yapmak (Zariyat, 51/56) için var oldu.
Tüm kâinat, her zerresiyle onun için tespihte, (Hadîd, 57/1) O’nu anmada.
İlk insandan günümüze mümin yürekler Rabbine kulluk için çırpındı. Mümin bedenler O’nun için seherde uyandı, gündüz işlerine mola verdi, gece uyumadan önce hesap verdi. Beş defa yaptığı bu kulluk sunumuna oruç, hac, zekât, sadaka ve iyilik gibi pek çok güzellikler de ekledi.
İşte Ramazan!
Bir fırsat daha geldi kulluk için.
Her adımımızda, her anımızda, her işimizde ibadet kazancı için yoğun fırsat dönemi geldi. Sahur, iftar, mukabele, sabır, sekine, namaz, oruç, dayanışma, sevgi ve daha yüzlerce ibadetimizle her günümüz bizi Rabbimize yaklaştırıyor.
Ne mutlu müminlere.
Ne mutlu korunanlara!
“Ey insanlar! Sizi ve sizden öncekileri yaratan Rabbiniz'e kulluk ediniz. Umulur ki, böylece korunmuş (Allah’ın azabından kendinizi kurtarmış) olursunuz.” (Bakara 2/21)
