Eski bir hikâyeye taze yorum
alimuratg@yahoo.com
RUHLAR BÖLGESİ / INSIDIOUS
Yapım Yılı ve Ülkesi:
2010, ABD yapımı
Türü ve Süresi:
Korku-Gerilim / 103 dakika
Yapım Bütçesi:
1 Milyon 500 bin Amerikan Doları
Gösterim Formatı:
35 mm standart sinema filmi
Perdedeki Resim Oranı:
2.35:1
(Geniş Perde/Widescreen)
Türkiye'de Gösterime Sunulan Kopya Sayısı:
42
Yönetmen:
James Wan
Senarist:
Leigh Whannell
Görüntü Yönetmeni:
Larry Fong
Özgün Müzik Bestecisi:
Joseph Bishara
Kurgucular:
Kirk M. Morri, James Wan
Yapım Tasarımcısı:
Aaron Sims
Sanat Yönetmenleri:
Jennifer Spence, Thomas Spence
Set Dekoratörü:
Fainche MacCarthy
Kostüm Tasarımcısı:
Kristin M. Burke
Makyaj Tasarımcısı:
Eleanor Sabaduquia
Saç Tasarımcısı:
Yeşim 'Shimmy' Osman
Makyaj Özel Efektleri Tasarımcısı:
Justin Raleigh
Oyuncular:
Patrick Wilson (Josh Lambert), Rose Byrne (Renai Lambert), Ty Simpkins (Dalton Lambert), Andrew Astor (Foster Lambert), Lin Shaye (Elise Rainier), Barbara Hershey (Lorraine Lambert), Ruben Pla (Dr. Sercarz), John Henry Binder (Rahip Martin), Anqus Sampson (Tucker), Leigh Whannell (Specs)
İthalatçı Şirket:
Mars Entertainment Group
Dağıtıcı Şirket:
Tiglon Film
İçerik Uyarıları:
Fizikötesi bir varlığın küçük bir çocuğun bedenini ele geçirme çabasını ele alan bu film, türü ve konusu gereği bir çok bölümünde çocuklar için ürkütücü olabilecek sahnelere yer verdiğinden dolayı, 15 yaşından küçük izleyiciler için uygun bir yapım değildir.
Ailece izlenebilir mi?
/ ŞARTLI EVET
(Ailenin küçük üyelerinin 15 yaşından daha büyük olması şartıyla)
Yeni Şafak-Sinema Yıldız Puanı:
* * 1/2
Yıldız Puanın Açılımı:
“Bazı bölümlerinde iyi bir filmin kalite standartlarına erişmeyi başarabiliyor; fakat bir bütün olarak bakıldığında ise sorunlu ve tam olmamış.”
::::::::::::::::::::::::::
FİLMİN KONUSU:
Josh
ve
Renai Lambert
çifti, üç çocuklarıyla birlikte yeni bir eve taşınır. Ancak, evde yaşanan tuhaf olaylar
Renai
'ye bu mekânın
“hayâletli”
olduğunu düşündürür ve genç kadın kocasını taşınmaya zorlar. Tam da o sırada oğulları
Dalton
doktorların anlam veremediği bir komaya girer; çocuk bütün vücut fonksiyonları yerinde olmasına rağmen bir türlü uyanamamaktadır.
Lambert Ailesi
kısa süre içinde başka bir eve taşınmasına rağmen olaylar hız kesmeden devam eder. Evdeki eşyalar günün farklı saatlerinde yer değiştirmekte, kapılar açılıp kapanmakta ve çevrede ürkütücü sesler duyulmaktadır.
Josh
, olup bitenlerin metafizik gerekçeleri olduğuna kesinlikle inanmasa da sonunda eşinin eve bir medyum çağırmasına izin verecektir.
::::::::::::::::::::::::::
1990'lardan itibaren bölgesel bir popülariteyi aşarak
Hollywood
'a doğru taşan, bu açılımın sonucunda da çektikleri birbirinden vahşi (yanı sıra, çoğu kez pespaye) filmlerle dünyanın dört bir köşesindeki beyazperdeleri kana bulayan çekik gözlü Asyalı sinemacılarla öteden beri ilkesel bir anlaşmazlığım var. Bu bağlamda, izini inatla sürdükleri aşırı sadistik sinema anlayışından dolayı da filmlerine yönelik etik bazı çekincelerim… O yüzden, yönetmeninin soyadı
“Wang”
,
“Cheng”
,
“Park”
,
“Chung”
v.b. olan her yeni filmle tanıştığımda artık en az iki kez düşünüyorum. Çünkü, öncüllerinin projelerinin küresel pazarda hatırı sayılır ölçüde iş yapmış olmasından cesaret alarak, arkadan gelen
Çinliler
,
Japonlar
,
Tayvanlılar
,
Güney Koreliler
ve
Taylandlılar
da birbirlerine âdetâ
“Senin filmin kanlıysa, benimki üç kat daha kanlı aslanım!”
dercesine, hikâyelerindeki şiddetin dozunu fütursuzca artırmaktalar…
1977-Malezya
doğumlu olup
Avustralya
'da büyüyen ve bu ülkede sinema eğitimi alan senarist, yapımcı, yönetmen
James Wan
'ı ise söz konusu furyanın (şiddet gösterilerinde artık iyice cıvıtmış) mensuplarının en azından bir ölçüde dışında tutmak gerekiyor. Çünkü,
Wan
'ın filmlerinin, kendisini dünya çapında şöhret yapan, hem yazıp hem de yönettiği 2004 tarihli
“Testere”
den
(Saw)
itibaren, gerek içerdiği yüksek zekâ ve yaratıcılık gösterileri, gerekse her daim sürprizlere gebe teknik-estetik boyutlarıyla türdeşlerinden açık biçimde ayrılan bazı olumlu tarafları var. Bu çabası da kendisini hani artık neredeyse haftada bir korku-gerilim yönetmeni üreten Asyalı sinemacılar tayfası içinde ayrıcalıklı bir konuma yükseltiyor. Sonradan
7 filmlik
(şimdilik!) bir seriye dönüşen
“Testere”
nin başarısıyla birlikte
Hollywood
'da tutunmayı başaran sanatçı, benzer bir kaliteyi
2007
yapımı
“Ölüm Cezası”
(Death Sentence)
ve
“Ölüm Sessizliği"
(Dead Silence)
adlı diğer iki yapıtında da ortaya koymuştu. Ki her iki film de adamımızın geçmişte sıklıkla işlenip posası çıkartılmış korku-gerilim temalarını tepeden tırnağa silkeleyerek içlerinden bir biçimde özgün unsurlar çıkartabilme kapasitesinin ipuçlarıyla doluydu.
“Ruhlar Bölgesi”
de yine aynı kategoride bir film… Yani, anılan türün Amerikalı büyük ustalarından
Tobe Hooper
'ın
1982
'de -
Steven Spielberg
'in yapımcılığında- gerçekleştirdiği
“Kötü Ruh”
(Poltergeist)
adlı zirve yapıttan itibaren düzinelerce benzeri çekilen, sonrasında ise ürkütücü olmaktan çıkıp yavaş yavaş soytarılığa doğru kaymaya başlayan
“bedensiz varlıklarca işgal edilmiş tekinsiz ev”
hikâyelerinin yeni bir örneği…
Ancak,
Wan
,
1, 5 milyon dolar
gibi -Türkiye sineması için bile oldukça düşük sayılabilecek- bir bütçeyle gerçekleştirdiği bu beşinci projesinde
“Ben doğarken ölmüşüm”
diyerek teslim bayrağını peşinen çekmemiş ve senaryosunu
Leigh Whannell
'in kaleme aldığı filmine olabildiğince özgün kreatif katkılar yapmaya çalışmış. Üstelik, hedefi bir bütün olarak onikiden vuramasa bile, farklı lezzetler yakalama adına giriştiği bu çabanın bazı anlarında başarılı da olmuş.
“Ruhlar Bölgesi”
nin en hoş sürprizlerinden biri,
1982
yılında
Sidney J. Furie
'nin yönettiği
“Karabasan”
(The Entity)
adlı türdeş bir yapıtta
“evine musallat olmuş bedensiz varlığın tacizine uğrayan talihsiz kadın kurban”
kimliğinde izlediğimiz, o rolüyle hafızalarımıza kazınmış durumdaki Amerikalı yıldız
Barbara Hershey
'nin, bu filmde de karşımızda yine aynı dertten muzdarip ailenin babaannesi olarak çıkması… Yanısıra, filmin saç tasarım ekibi şefinin bir
Türk hanım
,
Hollywood
'da yükselme mücadelesi veren genç kuşak gurbetçi sinemacılarımızdan
Yeşim Osman
olduğunu da hafiften bir gururla belirtelim.
Wan
'ın son gösterisine ilişkin olarak not aldığım bir ilginç ayrıntı daha var ki o da senarist
Leigh Whannell
'in bu hikâyede küçük bir rol üstlenmesi… Fakat, bütçe sorunlarından mı, yoksa
“Pîrimiz Alfred Hitchcock gibi ben de kendi filmimde ufaktan bir görüneyim”
sevdasından mı, orasını ancak Allah bilir!
Türü yenileyecek kadar güçlü ve etkileyici bir örnek olmasa da bazı anlarında izleyicisini ciddi ciddi ürperten, aşırı yüksek beklentilere girmeksizin tüketilebilecek orta karar bir korku-gerilim denemesi…
* * *
YENİ ŞAFAK SİNEMA SAYFASI / YILDIZ PUANLAMA TABLOSU
* * * *
(4 Yıldız)
Sinemanın sanat kimliğini pekiştiren gerçek bir başyapıt… Kaçırmanız gerçekten de yazık olur.
* * * 1/2
(3,5 Yıldız)
Oldukça başarılı bir film. Şartlarınızı zorlamak pahasına mutlaka görmelisiniz.
* * *
(3 Yıldız)
Çoğu bölümüyle sanatsal bir derinlik ve lezzet yakalayabilen, kayıtsız kalınmayacak bir film. Ömrünüzden bir kaç saati vermeye değer…
* * 1/2
(2,5 Yıldız)
Bazı bölümlerinde iyi bir filmin kalite standartlarına erişmeyi başarabiliyor; fakat bir bütün olarak bakıldığında ise sorunlu ve tam olmamış.
* *
(2 Yıldız)
Hiç bir sanatsal değeri ve akılda kalıcılığı yok. Yalnızca zaman öldürmek için tüketilebilir. Ki zamanınıza önem verdiğimiz için bunu da pek önermiyoruz.
* 1/2
(1,5 Yıldız)
Kötü bir film ve neden çekildiğini anlamak zor… Görmemeniz yararınıza olacaktır.
*
(1 Yıldız)
Sinema sanatı adına utanç verici bir gösteri… Arkanıza bakmadan kaçın, sevdiklerinizi de uzak tutun!
13 yıl önce
