Yapım süreci, çoğu kez -herşeyin baştan sona kadar denetim altında olduğu- kurmaca öykülerle kıyaslanamayacak kadar büyük çaplı zorluklar içeren “belgesel filmcilik”, bu yüzdendir ki sinema sanatı içinde her dönemde en fazla saygı gören alt-türlerden biri olageldi. Hele de, hayvanlar dünyasına ilişkin isabetli bir görüntülemenin çoğu kez taşları çatlatabilen bir sabır ve bolca da şansa bağlı “doğa belgeselleri” söz konusu olduğunda, bu saygınlığın katsayısı daha bir artmakta…
İşte, Fransız belgesel sinema ustası Laurent Charbonnier de gerek kişisel olarak, gerekse farklı ekiplerin bünyesinde ortaya koyduğu yapıtlarla, adını sinemada “doğa belgeselleri” alanının gelmiş geçmiş en büyük ustaları arasına şimdiden yazdırmayı başarmış bir sanatçı…
1995 yılından itibaren irili ufaklı bir çok televizyon belgeseline imza atan, ancak asıl uluslararası ününü 2001 yılında görüntü yönetmenliğini üstlendiği “Kuşlar: Kanatlı Uygarlık” adlı sinema belgeseliyle yapan Charbonnier, her ne kadar anılan filmin yönetmenliği ünlü Fransız aktör Jacques Perrin tarafından üstlenilmiş olsa da ekipte kuşların uçma sahnelerini doğal ortamında takip etmekle görevli görüntü yönetmeni olarak, bu göz kamaştırıcı belgeselin çekimine yaptığı cansiperane katkılardan dolayı sinema çevrelerinde yönetmenden çok daha fazla takdir toplamıştı.
Ve işindeki derin titizliğiyle tanınan büyük Fransız usta, bir kaç yıl süren ön hazırlık ve sponsor arayışının ardından, son iki yıldır da dünyanın dört bir köşesinde “Âşıklar”ı çekmekle meşguldu. Hayvanlar dünyasındaki “aşk”a adanmış bu olağanüstü yapıt için toplam 16 ülkede 80 saati bulan çekimler gerçekleştiren Charbonnier ve ekibi, bu süreçte eksi 30 ilâ artı 50 derece arasındaki her türlü iklimde çalışmak durumunda kalmışlar. Ham çekimlerde sayıları 170'e dek ulaşan hayvan türleri ise, yönetmenin son kurguda belli tercihler yapmak zorunda kalmasıyla birlikte 80'e indirilmiş. Ancak, geriye kalan görüntülerin ise belgesel dünyasında belki de şimdiye kadar çekilenlerin en iyisi olduklarını özellikle belirtmek gerekiyor.
Müziklerini, gerek belgesellere gerekse kurmaca filmlere yaptığı iz bırakan bestelerle tanınan Philip Glass'ın hazırladığı “Âşıklar”, öyle böyle değil, izleyiciye doğru mesajı verebilecek bir tek hayvan refleksinin, bir tek güzel mimiğin yakalanabilmesi için bazen en olumsuz koşullarda haftalarca beklemenin gerektiği gerçek bir “sabır filmi” görünümünde. İki yılda elde edilen bu birbirinden harika görüntüler, işini çok iyi bilen bir ustanın doğrudan dramatik bir etki amaçlayan kurgusu ve şık müziklerle birleşince de ortaya belgesel alanında eksiksiz bir başyapıt çıkmış.
Sinema da "belgesel" türünü çok da seviyor olmanız gerekmez. Ancak, “iyi sinema”nın nasıl bir şey olduğunu bir kez daha görmek ve yaşamak için “Âşıklar”ı mutlaka izlemelisiniz. Tabiî, yanınızda böyle duygusal bir öyküyü paylaşacak uygun birileri olursa, hiç kuşkusuz ki sonuç çok daha güzel olabilir!
