Sezon başında, Süper Lig’de 4 büyükler ile diğer takımlar arasındaki makasın açıldığı, bunun da puan tablosuna yansıyacağı öngörülüyordu. Bu düşüncenin çıkış noktası, yabancı oyuncu kısıtlaması idi. Yani her takım en az 3 yerli oynatmak zorunda olduğu için, büyük takımlar iyi yerli oyuncuları seçip alacak, Anadolu takımları ise bu konuda zorlanacaktı. Bu durum da aradaki makasın açılmasına neden olacaktı!
Şu an Trabzonspor’un, ezeli rakiplerinden 10, 11 ve 13 puan önde olması bir yana, peşinde sıralanan Hatayspor, Konyaspor ve Alanyaspor büyük saygıyı hak ediyor. Bu takımların maaş bütçeleri ancak üç büyüklerin en pahalı 2 oyuncusu kadardır. Futbolda çok para, hava, nüfuz, sosyolojik ağırlık olmadan da, iyi organizasyon kurarak başarılı olabilirsin gerçeğini önümüze seriyorlar. Süper Lig’e bir sezon önce çıkan Hatayspor, geçen sezon gösterdiği başarıyı, elindeki bir çok önemli oyuncusunu kaybetmesine rağmen devam ettiriyor. Orada çok iyi bir futbol organizasyonu var. Bunu geçen sezon gol kralı olan Aaron Boupendza’nın bedava alınıp, yüklü bir paraya satılmasından da anlayabiliriz. Mesele zaten Boupendza’ları 300-500 bin Euro’ya bulabilmek. Yoksa, oyuncu fark edildikten sonra büyük kulüpler gibi 8-10 milyon Euro’ya talip olmak değildir kulüp yöneticiliği!
