Milli ara öncesinde büyük bir çoğunluğun Trabzonspor’un kazanacağı yönünde görüş bildirdiği Fenerbahçe maçı milli arada Hamsik’ten gelen sakatlık haberinden sonra belirsizliğe girdi.

Çünkü Hamsik, bir futbolcudan çok daha fazlasını ispat etmiş bir oyuncu.

Herhangi bir oyuncunun yokluğunu bir başka oyuncu ile giderebilirsiniz fakat söz konusu Hamsik olunca işin şekli de, rengi de değişiyor.

Öncelikle saha içinde oyunu ve takım arkadaşlarını yönlendiren bir oyuncudan mahrum kalıyorsunuz.

Yetmedi.

Yerini doldurmak için 10 numara pozisyonundaki Bakasetas’ı kullanıp, Yunan futbolcunun yerine de Abdulkadir Ömür gibi oyunun sadece hücum yönünü oynayan bir oyuncuya yer veriyorsunuz.

Yetmedi.

Oyunu yönlendirme ve ikinci gölgeden pas bağlantısını sağlamak için savunmada yer alan Edgar Ie’yi kullanıyorsunuz…

Maçın henüz maçında tribünleri heyecanlandıran gol pozisyonun hemen akabinde yenen golle geriye düşmek, maç öncesinde Hamsik’in yokluğuyla duyulan endişeyi karamsarlığa dönüştürdüyse de gecenin en mükemmel görüntüsü olan taraftar birlikteliğinin yarattığı sinerjinin sahaya yansımasıyla umutları yeşertti.

Bu umutlar; Min-Jae Kim’in yaptığı kritik faulden sonra kırmızı kart görmesi, faul atışında Trabzonspor’un, Bakasetas ile beraberliği yakalamasıyla inanca dönüştü.

10 kişi kalan rakibinin 1 puanı ve liderliği korumak içgüdüsü ile Valencia’yı hücumda bırakıp alan savunmasına dönmesiyle Fırtına'nın iştahı da şiddeti de arttı. İlk yarının son bölümünde bu anlayışıyla devam eden Fenerbahçe, ikinci yarıda da aynı anlayışla mücadele edince Abdullah Avcı devreye girdi.

Kadro mühendisliğini giren ve çıkanla doğru yapan Avcı’ya karşın, Pereira’nın kendisine göre doğru, bize göre anlamsız skor koruma sevdası Fenerbahçe’ye pahalıya mal oldu.

Sadece Berat’ın kontrol etmeye çalıştığı ikinci bölgedeki sayısal ve güç üstünlüğünü, baskıda top kazanma becerisiyle bütünleştiren Fenerbahçe, bu nedenle geçişleri çok rahat yaparken, on kişi kaldıktan sonra içgüdüsel olarak sadece savunma kolaylığını seçince Trabzonspor’un iştahı açıldı.

Abdullah Avcı’nın doğru hamleleri Trabzonspor’un sayısal üstünlüğünün yanı sıra enerji artışını da sağladı ve inatla yapılan tekrarların karşılığı alındı.

Ligin tek namağlup takımı; taraftarıyla, kazanma arzusuyla, oyuncuların düşünce bütünlüğüyle liderlik koltuğuna hak ederek oturdu.

Hakem Ali Şansalan’ın yönetimiyle ilgili birkaç kelam etmek gerekirse;

Kararları tabi ki tartışılacak. Herkes kendi penceresinden konuşacak.

Ama gerçek olan şu ki; Ali Şansalan böylesine kritik ve zorlu bir maçın altından kalktı…

Artık hakem eskisi olmaya aday isimler yolun sonuna geldi.

Bundan sonra ısrarla ve sahiplenilerek genç hakemlerin yolu açılmalı…

Çünkü bit pazarına nur yağalı çok oldu…