Her iki maçta da göründü ki AEK takımı savunma güvenliğini hiçe sayan, geçişleri doğru pas bağlantılarıyla çabuk ve doğru yaparak sonuç üretmeye çalışan bir takım. Böylesi savunma zaafı yüksek, hücum organizasyonları güçlü bir takım karşısında rotasyonu tandem denilen omurgada yaparsanız hem oyun kurgunuz hem de oyun gücünüz zaafa uğrar.

İlk maçta alınan 3-1 lik galibiyetin avantajı ve üç gün sonra oynanacak Fenerbahçe maçı öncesinde iki stoperi değiştiren, Abdulkadir Ömür veya Abdulkadir Parmak’tan biri dinlenir diye başlarken Sörloth’un dinlendirilip, yorgun ve hastalıktan yeni çıkan Sosa’nın yanında Obi Mikel’in orta alanda görevlendirilmesi zaten yorgun olan Trabzonspor’un tüm dengesini ve klasikleşmiş oyun düzenini bozdu.

Teknik direktörü değişmesine rağmen oyun anlayışı değişmeyen AEK takımı karşısında Ömür’ün de sakatlanıp çıkması Sörloth’un oyuna girmesine rağmen Trabzonspor’un o alışılagelmiş oyun düzenine gelmesini engelledi. Buna bir de rakip takımın oyunun boyunu uzatarak Trabzonspor’u geri koşmak zorunda bırakması eklenince zafer gecesi kabusa dönüştü.

Trabzonspor, önce Fernandes’in kişisel hatası sonrasında da Obi Mikel’in yaptığı penaltıyla henüz maçın 29. dakikasında 2-0 geriye düşerken, AEK takım kaptanı Mantalos’a maç boyunca önlem alamamasının sıkıntılarını yaşadı. Zaman zaman Ekuban, zaman zaman da Nwakaeme Trabzonspor’un geçişlerinde önemli katkılar sağladıysa da maç boyunca o alışılagelmiş oyun anlayışı bir türlü sahaya yansımadı. Bunda hiç kuşku yok ki oyun anlayışı yenilerin kafasına hala yerleşmemiş.

Demek ki yıldız, isim yapmış, kariyerli futbolcu kadrona katmak önemli değil, önemli olan takım kurgusuna, anlayışına ve takım arkadaşlarının yüküne ortak olacak oyuncu almak. Hal böyle olunca da rötasyonun faturası neredeyse ağır oluyordu. Trabzonspor, gruplara kalmasına kaldı ama 20 maçlık yenilmezlik serisi de sona erdi. Bu maçta en önemli kazanımı ise iyi bir ders alması oldu.