Avdar adında bir keşiş, miladi 854 yılının Endülüs''ünde şöyle haykırıyordu: "Dindaşlarımın çoğu Arapların yazılarını ve şiirlerini okuyor, Müslüman alimlerin ve filozofların eserlerini inceliyor. Onların iddialarını çürütmek için değil, kendilerini zarif ve kusursuz bir şekilde ifade etmek için yapıyorlar bunu. Günümüzde mukaddes kitapları Latince okuyan birisini nereden bulacağızı İncil''i, peygamberleri ve havarileri kim araştıracakı Genç Hıristiyanlar yalnız Arap dili ve edebiyatına ilgi duyuyorlar, büyük bir şevkle Arapça eserleri okuyor ve araştırıyorlar…. İçimizde binlerce kişi arasında bir dostuna orta halli bir Latince ile mektup yazabilecek kabiliyette birisi güçlükle bulunur. Buna karşılık düşüncelerini Arapça ifade etmesini ve bu dille Araplardan daha iyi şiir yazmasını bilen sayısız kimse bulunur."
Kral Ferdinand ve Kraliçe İzabella, 16''ncı yüzyılın başlarında Müslümanlık''la beraber Arapça''yı da yasaklayarak bu meseleyi kökünden hallettiler.
Arapça, Endülüs topraklarına gömüldü.
Daha doğrusu Arap alfabesi Endülüs topraklarına gömüldü.
Arap dili İspanyol diline karışarak o topraklardaki mevcudiyetini bir şekilde korudu.
Bazı dilbilimcilere göre İspanyolcanın yüzde 40''ı Arapça kökenli.
"El" yoksa İspanyolca da yok – ve "El" Arapça''dan alındı...
"Ojala" (Ohala) diyor İspanyollar; bu bizim "inşaallah"tan geliyor...
Meşhur "ole", Lafzetullah''ın ("Allah" lafzının) bozulmuş hali…
İspanya ve Güney Amerika''da en yaygın soyadlarından bir tanesinin "Medina" olması da cabası.
Bir caba daha: İspanyolların –veya İspan-yol gibi görünmek zorunda kalan Endülüs kökenli gizli Müslümanların- Amerika''daki bir koloniye verdikleri "California" adı "Halifenin Diyarı" anlamına geliyor ve bu koloninin merkezindeki bir semt öteden beri "El Hamra" diye anılıyor…
Neyse…
Arap alfabesi Endülüs topraklarına gömüldü dedik.
Şimdi, 500 sene sonra, gömüldüğü yerden çıkıyor.
Çıkıyor ve bütün İspanya''yı fethediyor.
İslamOnline.net muhabiri Al-Amin Andalusi''nin bildirdiğine göre, yüzbinlerce Arap''ın yaşadığı ve yılda en az iki milyon Mağrib''linin geçiş yolu olarak kullandığı İspanya''nın otoyollarındaki tabelalar artık İspanyolca ve İngilizcenin yanısıra Arapça da yol gösteriyor.
Güzeller güzeli Arap alfabesi lokantaların, bakkalların tabelalarını da süslüyor.
İspanya''nın ikinci büyük şehri Barcelona''da otobüs duraklarındaki panolarda bile Arapça var.
Dahası: Yüksek trajlı 20 Minutos gazetesi hemen hemen her gün bir-iki Arapça haber yayınlıyor.
Bu arada Arap müziğinin İspanya''daki popülaritesi de gittikçe artıyor.
Madrid Üniversitesi''nde Arapça tahsil eden 27 yaşındaki Pedro Smarten diyor ki: "Arkadaşlarım, Arapça öğrendiğim için benimle dalga geçerlerdi. Ama artık dalga geçmiyorlar; çünkü Arapça, bu ülkede ölü bir dil olmaktan çıktı."
***
Al-Amin Andalusi kardeşimin verdiği güzel habere ek:
Endülüs''ün diliyle beraber ruhu da İspanya''ya geri dönüyor.
1976''da beş İspanyol genci, Endülüs''ün kalbi Kurtuba''da, İskoçyalı Şeyh Abdulkadir es-Sufi''nin ilettiği kutlu davete icabet ederek Müslüman olmuştu.
İla-yı Kelimetullah için hemen kolları sıvayan bu beş gencin üzerine öyle bir bereket yağdı ki, Endülüs''teki ''ikinci nesil'' Müslümanların sayısı birkaç yıl içinde binleri buldu.
"Endülüs''ün dönüşünden bahsetmek için yeterli değil" mi dedinizı
Efendim, 1000 millik yol da 1 adımla başlar.
