Güncel siyaset rüzgârlarına kapılıp gitmeyen Büyük Doğu neferleri Mayıs ayı boyunca düzenledikleri etkinliklerde merhum üstadımız Necip Fazıl''ı andılar. Ben o rüzgârlara kapılıp gittim, Üstad''ın aziz hatırasını ihmal etim. Şimdi, geç de olsa bir şeyler söyleyeyim diyorum, ama söylenmiş sözlere ekleyecek bir şey bulamıyorum. Onun için, arkadaşım Selami Çalışkan''a bırakıyorum sözü:

“Yıl 1977. Üstad Necip Fazıl''ın evinde sohbetteyiz. Takım elbiseli, kravatlı bir adam geliyor. ''Bunu filanca bey gönderdi'' deyip Üstad''a bir çanta takdim ediyor ve hemen gidiyor. Üstad oğluna sesleniyor: ''Şu çantayı aç bakalım, içinde ne varmış'' diyor. Çanta açılıyor; ağzına kadar banknot dolu, hepsi binlik. ''Tamam'' diyor Üstad, ''Münasip bir yere kaldır''. Aradan beş-on dakika geçiyor. Yoksul olduğu hemen anlaşılan bir adam giriyor içeri. Maruzatı olduğu da hemen anlaşılıyor. ''Buyur, ne istiyorsun?'' diye soruyor Üstad. ''Efendim, ben Elazığ''dan geliyorum'' diyor adam; ''Evim yandı, paraya ihtiyacım var.'' Üstad yine oğluna sesleniyor: ''Deminki çantayı getir'' diyor. İçinden bir tanecik banknot bile almadan, para dolu çantayı mağdur misafirine uzatıyor. Adam çantayı alıyor, teşekkür ediyor ve gidi-yor. Kaldığı yerden devam ediyor sohbet...”

Üstad''a rahmet, rahmet, rahmet diliyorum.