|
Başımız dik

Olimpiyat Şampiyonu ve son Dünya Şampiyonası finalisti Arjantin, dünkü maçta bize potayı göstermedi. Daha doğrusu bizi oynatmadılar. İlk devre 20 fark. Tanjevic ikinci yarıya ümit takımla başladı. Fark 5 dakikada 30 ve 3. çeyrek sonunda 35 oldu. Sonlara doğru rakip gevşedi. Sonuçta, 25 sayı farkla “bitse de gitsek” gibi oldu.

Gerçeklere bakalım. Kadrosunda NBA patentli Ginobili ile Nocioni, Sanches, Oberto ve Serkan’ın takım arkadaşı Scola gibi milli takımımızla eşit boyda, fakat 28,83 yaş ortalamalı yıldızları bulunduran Arjantin, turnuvanın şampiyonluğa aday en istikrarlı, tecrübeli ve en yaşlı takımı. Üstelik bizim gibi sakatları da yoktu.

Basketbol otoriteleri şampiyona öncesi 24,16 yaş ortalamalı (Arjantin takımından 4,67 yaş küçük) milli takımımız için ne düşünüyorlardı. Şimdi neredeyiz;

Çeyrek final vizesini almamız, aslında büyük başarıdır. Avrupa’dan 6 takım çeyrek finalde. Bu durum bizim ve Avrupa basketbolundaki gelişmenin en açık göstergesidir. Bu şampiyonada yüreği ile oynayan, hiçbir aşamada pes etmeyen bir takım yaratıldı. Bu özelliğimize sadece Arjantin izin vermedi.

Genç karışımlı takımımızda milli formanın hakkı ancak bu kadar verilebilirdi. Bizler dahil, bize şaşırmayan var mı? Takım doktorumuz bu maç öncesinde en anlamlı sözü dile getirdi: “Takımda herkes sakat, ama herkes oynamak istiyor.”

İşte Türklük. İşte dayanışma. Ünlü psikologlarımızı merak ediyorum. Bu değişime ve bu devrime ne diyecekler? Sürekliliği yaşayacak mıyız?

Tanjevic; “Takımın kenetlenmesini ve dayanışmasını yeni menecer Harun Erdenay’a borçluyuz” diyorsa, bu görüşü başından beri paylaştığımızı ve sürekli yazdığımızı söylemek durumundayız.

Federasyonun en büyük başarılarından biri, Harun’u milli takımın başına getirmektir. Harun sadece takımı değil, bir yabancı antrenörü de bir Türk antrenör kadar motive etmeyi ve takımla kaynaştırmayı başarmıştır.

Bizim tanıdığımız Harun, Hidayet’leri ve Mehmet’leri bu aileye katacaktır. İşte o zaman gerçek rakiplerin korkulu rüyası oluruz.

Arjantin maçını kaybetmiş olsak da, başta aralarında ayrım yapmaksızın her oyuncumuzu alınlarından öperek ve bağrımıza basarak kutluyoruz. Kendisini Türk insanına kanıtlayan Tanjevic’i ve tüm yönetimi, masörü dahil gönülden tebrik ediyoruz. Bundan daha iyisi de olacaktır. Hepinize helal olsun. Haydi 5.’liğe.

18 yıl önce
Başımız dik
Ukbe b. Nâfi’nin cehdi
İğne ve çuvaldız…
İhracatta Türkiye
Hizmet sektöründeki enflasyon işleri zorlaştırıyor!
Tarihin sonu ve ABD üniversiteleri