Trakyalı, elinde kalem, önünde gazete; eğilmiş bulmaca çözüyor.

“Dört arfli bir ayvan…”

Yanında çayını yudumlayan arkadaşından geliyor cevap.

“Oroz.”

“Değil. Uymadı.”

“İndi yaz o zaman, indi…”

***

Çok uzaklarda bir Karadenizli de aynı bulmacanın aynı sorusuyla meşgul.

“Dört harfli bir hayvan.”

Onun da yanında arkadaşı var.

“Soldan sağa mı, yukarıdan aşağı mı?”

***

Kayseri’de bir kahvehanenin köşesinde aynı gazetenin bulmacasını çözmeye çalışan biri soruyu okuyor.

“Dört harfli bir hayvan.”

Onun da arkadaşı yardımsever biri.

“Dört olduğuna emin misin?”

“Evet.”

“Daha aşağı olmaz mı?”

“Aşk olsun... İnsan bazen hayret etmiyor.”

***

Millet bulmaca meraklısı. Güneydoğu’da da bulmacayla uğraşan bir vatandaş, aynı soruya takılmış.

“Dört harfli bir hayvan.”

“Devlete sor.”

“Bunu da mı?”

“Ya ne? Örgüte sor mu diyecektim?”

***

Ankara’da boş vakti olan memurlar…

“Dört harfli bir hayvan.”

“Aman sen de… Başka işin mi yok? Yarın hafta sonu. Uğraşamam şimdi hayvanla mayvanla.”

“Yahu arkadaş, otur rapor hazırla demedik ki. Alt tarafı bir soru sordum. Atla deve değil…”

“Bana yüzde kaç vereceksin?”

“Hah buldum, deveymiş, deve…”

“Poşet nasıl da gündeme oturdu… Ne poşetmiş arkadaş! Alt tarafı yirmi beş kuruş için millet birbirine girdi. Herkes onu tartışıyor.”

“Öyle deme arkadaş, yirmi beş kuruşu küçümseme. Günde kaç poşet kullanıyorduk. Bir hesap yapınca, milyonlarca liraya ulaşıyor.”

“İyi ya işte. Böylece ne kadar önemli olduğunu anladık. Toprağa suya zarar veren bu mereti az kullanmak lazım. Hatta hiç kullanmamak daha iyi.”

“Sigara gibi diyorsun.”

“Öyle…”

“Poşet bıraktırma hattı kurulsa nasıl olur?”

“Neden olmasın?”

“Tekrar fileye mi döneceğiz şimdi? Yoksa kesekâğıdı mı kullanacağız?”

“Ben fileden hoşlanmıyorum. İçindekini gizleyemiyor. Hiç kullanışlı değil. Hem pırasa mırasa alınca deliklerinden kayıp düşer. Kesekâğıdı da ağaçları yok eder.”

“Bez torba kullan o zaman.”

“Pazar çantaları vardı eskiden, renkli renkli…”

“Ondan evvel de zembil vardı.”

“Zembil mi? O da ne?”

“Hasırdan örme, saplı, uzun sepet gibi bir şey. Pırasayı kesmeden yanlamasına koysan alır. İçini de göstermez.”

“İyiymiş. Nerede var?”

“Hiçbir yerde yok artık. Hatıralarda kaldı.”

“Belki birileri fırsat budur deyip tekrar üretip satar.”

“Hiç sanmam. Şimdi kimse ona emek vermez. Herkes işin kolayına kaçıyor artık.”