Elimde uzun bir kamış, ucunda incecik misina
onun da ucunda sinek iğne… Yemim midye!...
Atıp atıp çekiyorum oltayı denize Beyaz Park''ın önünde…
İki adım ötemde millet denize giriyor. Balıklama atlıyorlar tramplenden çivi gibi boğazın sularına…
Sabancı Köşkü''nden Çayırbaşı kavşağına, hani biraz daha öte Kireçburnu önüne kadar olan bölge, avlanma alanım… Kireçburnu''nda ekmek kefalı var… Koca koca kefallar iğneye sarılmış ekmeğe geliyorlar.
Yaşım daha çift haneli rakamlara ya gelmiş
ya gelmemiş…
Okul bitiyor bizim
aile oradayız…
Anneannem ve dayım Büyükdere''de oturuyorlar. Daha sahildeki kazıklı yol yapılmamış. Sadece 41 nolu otobüs çalışıyor Taksim-Sarıyer arası Hacı Osman''dan… Öteki dolana dolana sahilden gidiyor Sarıyer''e… Ne keyif ama
saatler sürüyor…
Bir de minibüsler var yine taksimden kalkıp aynı yolla Sarıyer''e varan. Hiç unutmam
bir de kısık sesli ''Kahya'' var Taksim''de ''Taksim-Sarıyer, Taksim-Sarıyer'' diye bağıran.
O boğuk ses hala kulaklarımda…
Haa bir de iskeleye burun verip denizin taaa ortasından yavaş yavaş büyüyerek gelen
7 vapurunun sesi var kulaklarımda…
Onunla da babam
geliyor işten…
7 vapuruna ''direk'' diyorlar meğer direktmiş… Doğrudan Eminönü''nden kalkıp hiçbir yere uğramadan Büyükdere''ye geliyor… Akşam saat tam
7''de ''direkt'' Büyükdere''de…
Yaz aylarım böyle geçiyordu…
Orada Rum çocukları vardı hep. Alayı arkadaşım. Tasula vardı, Yanni vardı… Cleopatra vardı… Zoi vardı… Bir ara sevdalanmıştım ona… 15''imde falan… Hep Eleni taş koyuyordu yolumuza… Ne zaman ''haydi Zoi Fıstıksuyu''na gidelim desem Eleni bir bahane uydurur bırakmazdı bizi Fıstıksuyu''na gidelim. O zaman Zoi''den tek cevap gelirdi;
''Ohi vre Eleni!...''
Hayır be Eleni!... deyince,
Biz Fıstıksuyu''na doğru
yol alırdık…
Çocukluk işte…
***
Fıstıksuyu o zamanlar tehlikeli yerdi… Bir doğa cennetiydi ama tüyler ürpertici bir cinayet işlenmişti orada… ''Sevim Başay'' cinayeti… Gencecik bir kız ''vücudunda sigaralar söndürülerek'' öldürülmüştü. Yıllar yılı davası sürmüş ve cinayetin faili bulunamamıştı…
***
Sonraları gençlik yıllarına ilk adımları attık…
Beyoğlu kaldırımları
çiğner olduk…
Oradan Tatavla''ya….
Tatavla Kurtuluş''un eski adı!
Daha çok azınlıkların mekanı.
Levantenler vardı orada. Levanten demek; Avrupa asıllı Türkiye''ye yerleşmiş, çoğu ticaretle uğraşan azınlık…
Hayatı daha çok tanıyıp
yaşayan kimseler…
Onlarla geçti gençlik yıllarım, tadına doyamadım.
Tatavla''da hayat başkaydı. Ucu Feriköy''e uzanır, bir salarsın kendini; aşağısı Dolapdere…
Tatavla''da Dimitri vardı… Yorgo vardı… Ohannes vardı… Kevork vardı… Çoğu dağıldı gitti… 6-7 eylül hadisesi sonrası birden ortadan kayboldular. Benim güzel hatıralarımla birlikte… Ama nostalji devam ediyor. Yıllar geçse de anılar tazeleniyor hatta karşılaştığımız da oluyor bir yerlerde… Hala görüştüklerim de var içlerinde. Gençlik yıllarındaki dostluklar, yaşanan maceralar kolay kolay unutulmuyor…
Yakın tarihe kadar Kurtuluş''un başında bir yerlerde ''Mandıra'' diye bir Rum lezzet mekanı vardı. Meyhaneden öte ''Sirtaki Club'' olarak bilinirdi… Oraya sık sık gider sirtaki yapardık… Tabak kırılan dönemlerde…
Sonraları hayat gailesiyle tavsadık…
Hala görüştüğüm dostlar var. Dimitri ve Yorgo.
Dimitri kalite kere kalite bir dost. Avusturya eğitimli, sirtakinin kralını yapar. Seyrederken mest olursunuz. Hala babadan kalma evinde Kurtuluş''ta oturur.
Onunla sık sık Giritli''ye gideriz Kumkapı''da… Otlu yiyeceklere bayılırız Ayvalık usulü…
Geçende yine beraberdik.
Benim ömrüm Rum, Ermeni, Yahudi dostlarla geçti hep İstanbul''un her semtinde…
Hele Bakırköy''de. Hangisini anlatsam ki…
Hani şimdilerde ''açılım''
moda ya… O tarihlerde ''açılım'' yok, ''kaynaşım'' vardı. Herkes birbiriyle kardeş. Gezmeler, eğlenmeler, birlikte günübirlik Ada turları.
Ada; Prens Adaları…
Orada da azınlıklar çoğunluktaydı… Mayıs 1 dedi mi İstanbul''da yaz mevsimi açılır ve gençlik Büyükada''ya giderdi…
Kınalı, Heybeli, Burgaz Ada… İstanbul''un göbeğinde sayfiye...
Bir yazımda da Adaları anlatacağım… Söz.
Hadi şimdilik kalispera!...
