2020 YKS Kontenjanlar kılavuzu yayınlandı. Geçen sene ile farkı var mı derseniz; çok da yok diyeyim. Ama kılavuza bakınca bu yıl yine yüzbinlerce gencin yanlış ve hatalı seçimlerle geleceğini heba edeceğini düşündüm; zira her yıl aynısı oluyor. Bu yazımda sizlere tercih denen işin doğrusunu anlatmak istiyorum.
ÖNCE GENÇLERE; Sevgili üniversite adayı gençler, sizden önce 53 milyon insanın yaptığı gibi siz de üniversite tercihi! yapacaksınız. Öncelikle her şey gönlünüzce olsun. Ancak bugünlerde ben size anlatılan içi boş bazı kavramlarla kafa yormak yerine bu yazıyı okumanızı tavsiye ediyorum. Ben size bugüne kadar kimsenin size anlatmadığı gerçek bir dünyayı anlatmak istiyorum. Bugünlerde kafanızı çok karıştıran bölüm, meslek, üniversite, garanti meslek gibi birçok kavramı yeniden tanımlamanızı istiyorum. Birinci ve en önemli kavram “meslek” kavramı. Sizin en büyük yanılgınız burada, sizler üniversitelerdeki bölümleri meslek zannediyorsunuz oysa üniversitelerde 2.800 çeşit bölüm ve bunları bitirdiğinizde 60 Bin e yakın yapabileceğiniz meslek veya iş çeşidi var. Bu yüzden sizin seçeceğiniz yani tercih edeceğiniz şeye meslek değil bölüm diyoruz. Hal böyle iken bölüm yerine sizi geleceğe hazırlayacak olan kuruma üniversite diyoruz. Üniversite bir diğer tanımla sizin yol arkadaşınız olacak. İşte önemli olan yol arkadaşınızı doğru seçmenizdir. Öğrencilerine iyi ders anlatma, güzel sınıflar, güzel kampüs sunmak günümüzde hiç de cazip değil. Günümüzde üniversiteler öğrenci adaylarına yurtdışı bağlantıları ve küresel araneda sağladıkları avantajları, yabancı dilde eğitimi, “transnasyonel” olarak tanımlanan çok dilliliği ve çok ulusluluğu sunmak durumunda. Öğrencilere küresel dünyaya entegre olma, aynı sınıfta yan sırada dünyanın başka ülkesinden birisiyle iş ve proje yapma, birçok dil öğrenme imkanlarını sunması gerekiyor. Ama kuşkusuz en önemlisi öğrencilerini bir kampuse hapsetmeden dünyanın her tarafını öğrenme alanı olarak sunan üniversiteler öğrenciler tarafından tercih ediliyor.
Peki neden bölüm değil de üniversite önemli; bugün bilgisayarınızı açın herhangi bir insan kaynakları sitesine girin. Bu sitelerde şirketlerin iş ilanlarına göz atın, ilanlarda geçen ve sizden istenen kavramları inceleyin. Sonra düşünün sizde hangileri var ve istenenlere nasıl ulaşacaksınız. Örneğin size üniversite sınavında taban puan çok önemli denmişti bakın bakalım herhangi bir ilanda üniversite sınav dereceniz soruluyor mu? Üniversite isminin önemli olduğu söylendi size bakın bakalım ilanlarda üniversite ismi soruluyor mu? Peki ilanlarda ne var; tüm dünya artık aynı insanı arıyor o da “geleceğin insanı” peki kim bu geleceğin insanı; İletişim becerileri güçlü, dijital iletişimde başarılı, teknoloji okur yazarı, Dünyayı tanıyan, eğitiminin bir kısmını yurtdışında almış, küresel dünyayı ve kavramları bilen, dil ya da diller bilen, “inovasyon” yenilikçilik kavramına göre beceriler kazanmış, Referansları olan insan olarak aranıyor. Şimdi durun ve düşünün siz bu CV’yi yazmaya kalksanız ne durumda olurdunuz. Gerçek yaşam sizden bu becerileri istiyorsa bunları geliştirmek yerine neden size dikte edilen ezberleri yaşıyorsunuz. Benim size tavsiyem bu becerileri geliştirmek için sakın ha “beş yıl aynı kampuste eğitim” almayın. Kendinizi köreltirsiniz ve okul bittiğinde elinize bir kâğıt tutuşturulur -ki ona diploma deniyor ve herkeste var- sizde kendinizi hayata hazır sanırsınız ama aslında yaşamınızdan kocaman 5 yıl kaybetmişsinizdir. Şimdi sıra sizde artık üniversitelerden ne isteyeceğinizi biliyorsunuz hemen onlardan bu taleplerde bulunmaya başlayın yoksa geç kalırsınız.
ÜNİVERSİTELERE; bu çocuklar ülkenin geleceği siz de üniversitesiniz. Lise gibi davranıp diploma dağıtıcılığı yapmayın. Çocukları dünya vatandaşı yapmak için çalışın. Onlara 50 yıldır söylediğiniz yalanları söylemeyin. Artık dünya ile rekabet eden “transnasyonel” gençler yetiştirmek için çalışalım. Gün memleket için çalışma günüdür.
